سراون شهر علم و شهر فرهنگ                                 جهالت باشد اینجا لکه ننگ
        بیا بنگر برادر شهر ما را                                       که بینی صنعت و صُنع خدا را

زن سرزمین آفتاب
زن سرزمین لیلی
زن سرزمین ترانه و خورشید
زن گون ….زن بنه…. زن درختان گز

من بلوچم وزبلوچ مهربان گویم سخن               ازمرام وسیرت این قهرمان گویم سخن

ازمکان ومسکن وماوای حاصلخیزاو                   ازکویــروساحل بحــرعمان گـویم سخن

مکران ای سرزمین جاودان                         قدمتت همپایه هفت آسمان

ای سرا و مامن آزادگان                             دور باد از دامنت دست ددان

کجا انت همدلیء هم زبانی            شه مردیء به بیتی یک نشانی

عجب رسم بدی کپت به میانا            مروت همسفر بوگون زمانا

ترجمه فارسی اشعار

همدل و هم زبان من کجاست          که از مردانگی یک نشان داشته باشد
روزگار عجب رسم بدی دارد!             جوانمردی با زمانه همسفر شده است

۱-شپی نالان کنان بار غمانا
۲- که برت ای غمان شمن امانا
۳- منا حسرت بسی دوستان دلا انت
۴- که دنیا پرچیا چو بی وفا انت

تاریخچه خط بلوچی

خط فارسی عربی در قرن پانزدهم از طریق مغولها به هند راه یافت و از آن پس در نوشتن زبان اردو از آن استفاده میشود و تعدادی حروف جدید از جمله ٹ، ڑ، ڈ، ں وے نیز به آن اضافه شده است.
از اواخر قرن نوزدهم ، بلوچی هم با حروف اردو وهم با حروف لاتینی نوشته شده است ازآن جمله ترجمه انجیل است که در آن از حروف اردو استفاده شده است و کتابهای گرامر بلوچی با حروف لاتین که توسط انگلیسیها و برای انگلیسی زبانانی که مایل به یادگیری این زبان بودند, نوشته شده است. ولی دامنه انتشار اینگونه کتابها محدود بوده و نقش آنچنانی در تکامل خط بلوچی نداشته است. تکامل بلوچی بعنوان خط آدبی در اواخر دوره استعمار انگلیس در هند، درسال ١٩٢٩ آغازشد.

زبانهای ایرانی دسته ای از زبانهای هند‌واروپایی اند که با هم پیوند نزدیکی دارند و اصل آنها به زبان واحدی یعنی “زبان ایرانی باستان” که با زبان قدیم هندیان آریایی نزدیکی بسیار داشته ، می پیوندند.