بلوچ تعلق خاطر شدیدی به موسیقی دارد. با موسیقی متولد میشود و به هنگام مرگ نیز از آن جدایی ندارد. زیبا ترین احساس و عمیق ترین دردها و شورانگیزترین داستانهای عشقی و حماسی را، نیمی به زبان گفتاری و نیمی به زبان موسیقی بیان می کند.

انسانﮯ ما پُسّـگین / / ما فرزند انسان هستیم

اندیش ﮯ کُوشءَ رُستگین // در دامن اندیشه رشد کرده ایم

بیا کاصد منی دوست ھمبلانی*

بدیے دیمء بلوچستانء شلانی*

اگر کسے بکنت نیکی خطا نیست*

اے چار روچی جہانء ھچ وفا نیست*