لیکو یکی از گونه های ادب شفاهی و همچنان نوعی از موسیقی بلوچ های افغانستان است که مانند دوبیتی های زبان دری و لندی های لسان پشتو، توسط‌ عامه ی مردم به صورت شفاهی سروده شده است و به همین شیوه در بین مردمان مناطق مختلف انتشار یافته، و از نسلی به نسل دیگر انتقال پذیرفته است.